|
|
دارا و سارا
+ نویسنده علی مرادی در جمعه 22 آذر 1387 |
هنگام جنگ دادیم صدها هزار دارا شد کوچه های ایران مشکین ز اشک سارا سارا لباس پوشید ، با جبهه ها عجین شد در فکه و شلمچه ، دارا به روی مین شد
یا تکه تکه گشتند یا که اسیر و در بند سارای دیگری در ، مهران شده شهیده دارا کجاست؟ او در ، اروند آرمیده دوخته هزار سارا چشمی به حلقه ی در از یک طرف و دیگر چشمی به خون دل ، تر سارا سؤال می کرد ، دارا کجاست اکنون ؟ دیدند شعله ها را در سنگرش به مجنون خون گلوی دارا آب حیات دین است روحش به عرش و جسمش ، مفقود در زمین است در آن زمانه رفتند ، صدها هزار دارا در این زمانه گشتند ده ها هزار « دارا » هنگام جنگ دارا گشته اسیر و دربند دارای این زمان با بنزش رود به دربند
سارای این زمانه در کوچه با دوچرخه در آن زمانه سارا با جبهه ها عجین شد در این زمانه ناگه ، چادر « لباس جین » شد با چفیه ای که گلگون از خون صد چو دارا ست سارا خود ، از برای ، جلب نظر بیاراست دارا و گشواره ، حقا که شرم دارد در دست هایش امروز ، او بند چرم دارد
اما به ماهواره تا خانه اش کشاندیم جای شهید اسم خواننده روی دیوار آن ها به جبهه رفتند ، اینها شدند طلبکار!!!
شاعر: مرحوم ابوالفضل سپهر نظرات شما عزیزان:
|
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: